Gedicht 30-jarig jubileum
De Wageningse wensboom - door Andrea de Mooy
I
Geboren vanuit zorg om het welzijn van elkaar
viert Burenhulp vandaag de 30 jaar.
Burenhulp en Wijkbelangen Wageningen-Hoog
zoekt verbinding tussen mensen,
zoekt bewust de dialoog.
Maar wat kan het probleem zijn in zo’n prachtige wijk?
De mensen zijn hoogopgeleid, het leven is hier rijk.
Vergeef me als ik u tegen de haren in strijk,
maar hier zijn geen problemen, als ik het zo bekijk.
Nou, kijk:
De tuinen zijn hier nogal groot,
de oprijlanen lang.
De mensen tussen groen beschut
genieten van de rust, de zon, het vogelengezang.
Vanaf de weg onzichtbaar
in hun kleine paradijs
zijn buren praatjes zeldzaam.
De rust heeft wél zijn prijs.
En sommige bewoners worden ook wel érg grijs.
Dus misschien,
heel misschien…
Met eens per week een wandeling,
een maandelijkse koffiekring,
een lezing en een pubquiz
en een feestje hier en daar,
komen ze hun tuinen uit,
ontmoeten ze elkaar.
Daarom viert de stichting nu haar 30e jaar.
II
Waar mensen samenwonen
is gezelschap en gedoe.
We willen wel een speeltuin,
maar waar, bij wie en hoe?
Gewoon al het gemopper dat bij mens-zijn hoort:
dat auto’s te hard rijden,
dat dat de rust verstoort.
De paardenvijgen op de straat,
waar al dan niet een bankje staat,
wie bomen kapt en wie dat laat…
en wie daar in een hoodie nou zijn hond uitlaat?!
Super verdacht.
Maar wacht.
Bomen kappen in het bos??
Zit daar soms een steekje los?!
Kappen met kappen!
Dat de buren niet snappen:
de zon hoort niet thuis in het bos.
Als je plezier van de zon wilt beleven,
ga dan gewoon ergens anders leven.
Zoek een huis in het open veld,
want elke groene boom telt.
III
Gelukkig is daar de gemeente.
De wijk wordt eensgezind.
Een gezamenlijke vijand
is het beste wat verbindt.
Een gevecht over percelen.
Niet dat de rhododendrons de gemeente nou vervelen,
maar ze horen hier niet thuis.
En struiken zijn toch niet bedoeld
als schutting voor je huis.
Dus staan daar nu de miezerige sprietjes van toen
en vecht de wijk met verve over groen, groen, groen.
Met een wijk vol professoren van de universiteit
is dat voor de gemeente vast een pittige strijd
IV
Burenhulp, wijkbelangen, toekomstdroom.
Want de stichting wil verder dan een feest vandaag
en een prettige buurt bouw je samen.
En een wijk is ook meer dan een rijtje van huizen met namen.
Dus staat er nu een wensboom
met takken in de lucht,
geworteld in de Wageningse grond.
Elk idee een blaadje,
dat ritselt in de wind,
totdat ze zacht het Wageningen-Hoog lied zingt
Het begin van een beweging,
dit feest slechts een proloog,
met de vrucht van meer verbondenheid in Wageningen-Hoog.
Zo wordt volgens principe van de Wageningse Moed
Samen geleefd
en vrede gevoed.
Andrea de Mooy
7 juni 2025
Geschreven voor het 30-jarig jubileum van Stichting Burenhulp en Wijkbelangen Wageningen-Hoog